Το βιβλίο μου

Απόσπασμα από την Εισαγωγή στο
«Τα φύλα χωρίς φύλλα»  
από τις Εκδόσεις Τόπος.

.....  Έχοντας κάνει σεξ επί πληρωμή με περισσότερους από τριακόσιους άνδρες μέσα σε δυόμισι χρόνια, ξέρω πια πολύ καλά ότι τα σημαντικότερα πράγματα στο σεξ κινούνται γύρω από το σεξ. Και γι’ αυτά ακριβώς σκοπεύω να μιλήσω.

Στην εποχή μας ασχολούμαστε πολύ με το σεξ, κι αυτό αποτελεί σημάδι ότι δεν το ευχαριστιόμαστε. Είναι όπως με τη γαστρονομία: από τότε που το σπιτικό φαγητό άρχισε να γίνεται όλο και πιο σπάνιο στα νοικοκυριά, η τηλεόραση γέμισε μ’ εκπομπές γύρω από τη μαγειρική. Απολαμβάνουμε με τα μάτια αυτό που δεν μπορούμε ν’ απολαύσουμε με τη γεύση και μ’ εκείνο το αίσθημα θαλπωρής που προσφέρει ένα στρωμένο σπιτικό τραπέζι. Παριστάνουμε με αναρίθμητες εικόνες και λόγια το τέλειο σεξ, τον τέλειο έρωτα, επειδή η πραγματική ζωή μας μας απομακρύνει όλο και περισσότερο απ’ οτιδήποτε θα θύμιζε έστω από μακριά αυτή την τελειότητα. Που, εξάλλου, δεν μπορεί να υπάρξει έτσι όπως τη φανταζόμαστε, στεγανή, προφυλαγμένη από την τριβή με τις ανθρώπινες «ατέλειες», σε τελική ανάλυση πλαστική.

Αυτό που με νομιμοποιεί, ως πρώην κολ γκερλ, να μιλήσω για όσα θα διαβάσετε είναι το εξής απλό και αδιαμφισβήτητο γεγονός: μια εταίρα γνωρίζει τους άνδρες όπως πραγματικά είναι, όχι όπως θέλουν να παρουσιάζονται ή όπως φαίνονται μέσα στον παραμορφωτικό καθρέφτη της ερωτικής ανεμοζάλης. Και, επίσης, μπορεί να μελετήσει ψύχραιμα τις δικές της γυναικείες αντιδράσεις στην ανδρική συμπεριφορά, αφού δεν δεσμεύεται από συμβατικότητες ούτε έχει λόγο να επινοεί δικαιολογίες, από εκείνες που συχνά σκαρφιζόμαστε στην προσωπική και την κοινωνική ζωή μας για να περισώσουμε την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας. Μια πόρνη, όσο κυνική και αν φαίνεται στη δουλειά της, μπορεί να διατηρεί έναν πυρήνα γυναικείου ρομαντισμού που δεν κινδυνεύει να θρυμματιστεί από χαμένες ψευδαισθήσεις, διαψευσμένες προσδοκίες και διαλυμένες αφελείς φαντασιώσεις. Πιστεύω πως θα το διακρίνετε αυτό στις σελίδες που ακολουθούν.....

Απόσπασμα από το Σημείωμα του εκδότη

..... Το βιβλίο με ερέθισε να το διαβάσω, καθώς πίσω από τις γραμμές διέκρινα μια σοφία ζωής διατυπωμένη με αυτοπεποίθηση όπως και μια υπόγεια δόση ειρωνείας.

Ωστόσο, κάτι δεν πήγαινε καλά εδώ.

Η νεαρή συγγραφέας έγραφε με αυτοπεποίθηση που δεν διέκρινα στον διστακτικό τρόπο με τον οποίο μου απευθυνόταν έως εκείνη τη στιγμή. Πριν ρωτήσω τι ακριβώς συμβαίνει, με πρόλαβε εκείνη.

Mε κοίταξε ευθέως με τα ωραία της μάτια και είπε με χαμηλωμένη αλλά καθαρή φωνή:

– Εργάστηκα για ένα διάστημα ως συνοδός κυρίων…

Δεν μπορώ να πω ότι άκουσα την πληροφορία εντελώς ψύχραιμα. Έμεινα για λίγο να την κοιτάζω προσπαθώντας να διακρίνω τις ψυχικές δυνάμεις και τις σωματικές αντοχές που απαιτούσε μια τέτοια ζωή. Γνωρίζουμε πολλές παρόμοιες ιστορίες στο εξωτερικό οι οποίες μάλιστα κατέληξαν σε κάποιου είδος βιβλίο. Κατά κανόνα έχουν τη μορφή εξομολογήσεων που επιμένουν σε ερεθιστικές λεπτομέρειες ερωτικών συνευρέσεων και κινούνται στα όρια της πορνογραφίας.

Ωστόσο, εδώ έχουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Μια μορφωμένη, καλλιεργημένη Ελληνίδα τόλμησε να κάνει κάτι αδιανόητο για τα δεδομένα της δικής μας, συντηρητικής κουλτούρας και, το σημαντικότερο, δεν το αξιοποίησε ως πορνογραφικό υλικό, αλλά αντιθέτως το επεξεργάστηκε ως φυσιοδίφης της ερωτικής ζωής! .....